دلی دارم میان آتش و خون

تو پنداری منم غم در سینه دارم

اگر آتش فرو افتد در دل

تو را من هم درون سینه دارم

بیا با هم رویم بر جنگل و دشت

که همچون آهوان شیرین شویم هم

تو دانی که یاران بی وفایند

اگر بر هم رسند بسیار با صفایند

بیا باز هم تو یار من باش , 

که هر دو مان , همیشه همراه هم

هم با صفائیم.....! 

" پانزدهم مرداد ماه یکهزارو سیصدو نودو دو " رشت " احمد انصاری گیلانی "

نگاره: ‏دلی دارم میان آتش و خون تو پنداری منم غم در سینه دارم اگر آتش فرو افتد در دل تو را من هم درون سینه دارم بیا با هم رویم بر جنگل و دشت که همچون آهوان شیرین شویم هم تو دانی که یاران بی وفایند اگر بر هم رسند بسیار با صفایند بیا باز هم تو یار من باش , که هر دو مان , همیشه همراه هم هم با صفائیم.....! ااگ‏