دل به دست آن کس می دهیم ,
که مارا مرهم است
سر به راه حق گذاریم ,
آن کسان را , که باشد حق راهشان
این دل مسکین من چون یوسف گمگشته ره
عاقبت همراه شود , چون به کنعان می رسد...! ااگ
مهر ماه یکهزارو سیصدونود و دو - رشت - احمد انصاری گیلانی
پرستو ها به لانه بر می گردند , تو چه می کنی ؟
ای بولهوس تو هر سال به جای دگر منزل می کنی
خندان مشو که چون مرا دست گرفته ای
من مانده ام به کوی رندان که بیاید یار پار
تو نیامدی , باز هم تو مرا دست گرفته ای
من مانده ام به تعجب که تو چرا اینگونه بوده ای
هچون پرستوی بهاری , منم به انتظار
که بیایی و مرا ز تنها جدا کنی . ااگ
احمد انصاری گیلانی
