همه سبزیم و افسوس پای در بندیم
اگر روزی رسد آن میوهء شیرین
و آن را در دهان هر کسی بینیم
آنگاه روزگارمان هم شیرین است , نه رویایی
بیا تا همدل و همراه هم باشیم
که این است رسم مردانگی , جاوید و پا بر جا , بادا.

سه شنبه بیست و سوم خرداد ماه یکهزاروسیصدو نودو یک - رشت - احمد انصاری گیلانی